Ik moest me er wel even toe zetten om op deze zwoele dinsdagavond op de fiets te stappen en naar Kardinge te fietsen. Normaal voor mijn donderdagochtend training heb ik daar nooit moeite mee, maar voor een ALV?Door Hannie Poletiek

Dit maal had ik mij voorgenomen om toch weer eens te gaan. Om de twee helden van onze club Wim en Enne een hart onder de riem te steken. Zij hebben met z’n tweeën toch maar mooi de boel draaiende gehouden het afgelopen jaar. 

Aangekomen bij de grote vergaderzaal boven de ijsbaan bleek ik niet de enige met die gedachte, er waren al een 40 tal leden met hetzelfde idee. Er moesten stoelen bijgezet worden, de opkomst op deze ALV was grandioos.

En leuk om te zien dat de oude garde ook aanwezig was. Iedereen wordt wat grijzer en kaler, maar toch herkende ik deze basishelden: Bennie, Bauke, Albert, René L, René H, Frans, Suzette, Hilda, Henk, Jan en iets later ook Luit – dit keer zonder beslagen bril binnengekomen. En vast nog wel meer, maar ik zal niet beweren dat ik de hele club ken, Zo vaak kom ik niet op een ALV.

Top naar de top

Het begon met het uitdelen van de YVG schildjes aan de helden die op het ijs hebben gepresteerd. Je kunt in het bezit komen van deze prachtige prijs als je goud wint op een NK, EK of WK. En een 6-tal leden bleek hiervoor in aanmerking te komen. Vanwege bezuinigingen werden per held alle prestaties op één schildje gegraveerd en dat ging bij Arjen een beetje mis. Zijn schild stond vol prestaties, maar er was toch nog één belangrijke prestatie vergeten: namelijk de eerste plaats op de WK Masters sprint.

Mischa Top maakte van de gelegenheid gebruik om mensen te bedanken. Ze refereerde aan haar eerste schreden op het ijs in het Stadspark in 1992, haar groei naar de top – Top naar de top – de overgang naar zwemmen in ijswater en René H die haar weer overhaalde om door te gaan op het ijs. En nu is ze weer succesvol bij de dames senioren B, ze kan nog lang mee. Hoewel dat ijszwemmen zo gek nog niet is, gezien de sombere toekomstscenario’s voor de ijsbanen. Maar daar later meer over.

De zakelijke agendapunten die horen bij een ALV verliepen voorspoedig. Onze ledenadministrateur had een mooie presentatie over het ledenverloop. We blijken zelfs leden te hebben uit Friesland. Wat doen die in Kardinge? Ze hebben zelf twee ijsbanen! We hebben 32 uitzonderlijke leden die niet sporten, wat eigenlijk niet kan, maar wij knijpen een oogje dicht. Het geeft wel aan hoe graag men lid blijft van YVG ook al gaat het schaatsen helemaal niet meer.

Ondertussen liep de temperatuur en het CO2-gehalte op

Dat de vergrijzing optreedt ook bij YVG is niet alleen duidelijk in de zaal, maar ook als we kijken naar de leeftijdsopbouw van de leden. We moeten echt gaan trekken aan die jeugd, mocht de ijsbaan betaalbaar blijven, maar hierover later meer.

Ondertussen liep de temperatuur en het CO2-gehalte op. Suzette had ruzie met de CO2-meter die regelmatig ging piepen en niet te stoppen was. 

Bij het financieel jaarverslag kreeg onze voorzitter bijna een hartverzakking. Wim had ergens een copy-paste foutje gemaakt in zijn presentatie waardoor het saldo niet meer klopte met de inkomsten en uitgaven. Verwarring alom, maar gelukkig bleek het allemaal wel te kloppen uiteindelijk. “Soms is het wat meer, soms is het wat minder” verzuchte onze voorzitter. En ieder agendapunt leverde weer applaus op voor onze helden. 

Mister YVG

En toen werden de nieuwe helden voorgesteld. Voor iedere bestuursfunctie is een held opgestaan die bij gaat dragen aan een bloeiende en groeiende vereniging. Zelfs de commissies zijn weer aardig opgevuld en zo bleek de hele zaal vol te zitten met helden die iets gaan betekenen voor onze vereniging. Hopelijk vullen zij het gat dat valt nu Wim (mister YVG) en Hilda stoppen.

Terecht krijgen deze twee het erelidmaatschap. Beide hebben heel lang en heel veel voor onze club gedaan. En dan moeten we de partner van Wim – Margot – ook niet vergeten. Dit zijn onze superhelden en die zijn goud waard. Jan Kemkers die Hilda al vanaf de kweekschool in 1967 kent – zegt wel iets over de leeftijd van onze actieve leden – nam ook nog het woord. Klaas onze interim verslaglegger werd ook nog gefêteerd.

Kunnen we straks nog wel normaal schaatsen?

Er kwamen nog wat ideeën voor het YVG-uur en het ‘vermarkten’ van onze vereniging. Ook de aanmoediging bij wedstrijden van trainers langs de kant kan hier aan bijdragen. En toen iedereen bijna toe was aan de borrel en de temperatuur en CO2 was opgelopen tot een maximum begon iemand over de energiekosten van de ijsbaan. En of we volgend jaar nog wel kunnen schaatsen?

De kas van Poetin willen we in ieder geval niet spekken, dus de toekomst is onzeker. Wordt schaatsen een elite sport? Kunnen we straks nog wel normaal schaatsen? Krijgen we te maken met schaatsschaamte? Niemand die het weet. Laten we dit jaar dus aangrijpen om te genieten van onze rondjes op het ijs van Kardinge, wie weet hoe de toekomst eruit zal zien? Aan de inzet van onze helden zal het in ieder geval niet liggen.