Haalt YVG de 161 jaar? Met die alarmerende vraag werd onze schaatsvereniging afgelopen juni ruw opgeschrikt. Want wat was er aan de hand en waar staan we nu? Voorafgaand aan de ALV van 25 oktober vragen we het Enne Feenstra, voorzitter van YVG.Door René Lapoutre

Je hebt nog maar net voor jezelf besloten dat je wel wat als vrijwilliger voor je sportclub wil doen, of je bent niet veel later meteen al voorzitter. Het overkwam Enne Feenstra (54), vier jaar geleden. Dat kwam zo: het vorige bestuur was na een reeks conflicten uiteengevallen en een interim probeerde de zaak weer op de rails te krijgen en er waren vier gegadigden voor een bestuursfunctie.

Enne: “Toen kwam de vraag op tafel, wie gaat welke taak doen. Nou, secretaris behoort niet tot mijn sterke kanten. En penningmeester leek mij ook geen verstandig idee. En toen bleef alleen voorzitter over. Een beetje een armoede keuze dus.”

Het kersverse bestuur kreeg meteen een zware erfenis uit het verleden af te handelen. “Er waren beschuldigingen naar een trainer waarvan de waarheid achteraf moeilijk te achterhalen is. Maar waarvan wel duidelijk was dat alle betrokken heel erg beschadigd waren, en twee mensen zich heel erg ingegraven hadden en hun gelijk probeerden te halen. En dat heeft zoveel energie gekost…” 

Lichtpuntje

Maar ondertussen speelde er meer. De overgang naar een nieuw administratiesysteem, contracten met trainers en vrijwilligersvergoedingen hadden binnen vorige besturen al tot onenigheid geleid en daarmee was het overzicht ook zoek. En ook het nieuwe bestuur bleek niet bestand tegen onderlinge strubbelingen met vaak een lang verleden en viel uit elkaar. Twee bestuursleden bleven over: Oudgediende Wim van Hardeveld en Enne Feenstra dus. 

En toen kwam corona met alle bijbehorende praktische zaken die geregeld moesten worden… Enne: ”Maar daar zat ook wel een lichtpuntje in. Toen zag ik hoe bereidwillig mensen eigenlijk zijn om bepaalde taken op te pakken. Al heel snel hadden we voldoende vrijwilligers voor de organisatie van het YVG-uur en dat gaf vertrouwen voor de toekomst.” 

Toch erkent Enne dat het bestuur na de laatste corona periode te lang voortgemoddeld heeft. “Wat we geprobeerd hebben is alles maar door te laten gaan. We hadden al eerder moeten zeggen: ‘Als de mensen er niet zijn om iets te organiseren, dan gaat het niet door. Je moet de pijn wel daar laten voelen waar het zit’”

Ik ben heel blij verrast hoe het nu gaat

Afgelopen juni kwam de noodkreet. En daarna is er al veel veranderd. De vereniging is wakker geschud en van alle kanten is hulp toegezegd. Het bestuur is nu vrijwel compleet, alleen de functie van vrijwilligerscoördinator is nog vacant. “Een belangrijke functie. Want het blijkt nu dat er toch wel voldoende mensen zijn die taken aan willen pakken. Ik ben heel blij verrast hoe het nu gaat. Er is een kledingcommissie die bezig is nieuwe kleding te ontwerpen, de communicatiecommissie is weer met nieuwe mensen gevuld. De trainers zijn op orde.  En de trainers zijn enthousiast.”

Een teken van hoop is ook de deelname van YVG aan het NK clubs.”Dat is niet zo vreselijk bekend in de club. Maar we hebben daar weer aan meegedaan dit jaar. Een aantal trainers hebben daar de schouders onder gezet en hebben daar een geweldig dag gehad met z’n allen. En een prachtig resultaat. Vijfde! En als je daarbij bedenkt wat andere clubs daarvoor van stal halen om zo hoog mogelijk te eindigen…” 

Smak geld

Er is dus zeker hoop maar YVG is er nog niet. De ledenaantallen dalen al tien jaar lang en dat heeft op den duur konsekwenties.” Dat betekent bijvoorbeeld dat je voor het YVG-uur echt keuzes moet gaan maken. Het is een hele smak geld wat wat we daaraan uitgeven. Dat moet wel door alle leden gedragen worden. De eerste drie YVG-uren zijn al niet doorgegaan daardoor. En dat is wat we op de ALV met de leden gaan bespreken. Welke keuzes gaan we daarin maken. Je kunt je geld maar één keer uitgeven.” 

Enne staat pal voor het clubuur. “Als ik voor mezelf spreek. Ik vind het één van de diamanten van YVG. Eén van de zaken waar we ons echt mee onderscheiden van andere verenigingen. Zo vaak en zeker in combinatie met het gezinslidmaatschap. Voor dertig euro per gezinslid kun je  als gezin elke zondag samen vrij schaatsen. Tel uit je winst!”

De terugloop in ledenaantal is helaas een trend bij alle verenigingen binnen het gewest Groningen. Er zijn minder baankaarthouders en daardoor minder deelnemers aan wedstrijden. Een punt van zorg. En een belangrijke reden om toch echt naar de aanstaande ledenvergadering te komen.

Ambitie bij het bestuur is er genoeg. Maar waar gaan we de focus op leggen?

Enne: “Je moet nu vooral komen om te kijken wie er in het bestuur zitten en het nieuwe bestuur te voeden met ideeën. De leden gaven in de bespreking van de uitkomsten van de ledenenquête dit voorjaar aan dat we vooral een vrijwilligersorganisatie moeten blijven. We moeten wel gaan kiezen wat we daarin willen. Ambitie bij het bestuur is er genoeg. Maar waar gaan we de focus op leggen?”

Gezelligheid

“We hebben het gehad over niet zo leuke onderwerpen. Er gaan ook een aantal dingen wel goed. Er is best wel veel instroom van jeugd op dit moment. En 850 tot 900 leden moet mogelijk zijn voor een vereniging als YVG (we staan nu op 650. red.) De uitstroom is wel verminderd de laatste jaren maar de gemiddelde leeftijd wordt ook steeds hoger, gemiddeld zo’n tien jaar. We moeten er aan de voorkant echt meer leden bij krijgen voor een gezonde groei. Ook het voortbestaan van Kardinge staat  op het spel als verenigingen te weinig leden hebben.” 

Maar hoe zit het dan met een vereniging als Tjas? De studentenschaatsers zitten wel in de lift. Enne: “Ja, die groeien gigantisch. Die hebben er een derde trainingsuur bij moeten kopen. Die zijn bijna groter dan YVG. Daar kunnen wij zeker van leren. Tjas weet de gezelligheid te bieden die wij ook graag zouden willen. En weet zijn doelgroep goed te bereiken. Daar zoeken we wel nog mensen voor.”