Laatste schaatsdag van het seizoen is aangebroken. Volle bak jonge jeugd actief op het ijs en langs de baan, vaders, moeders, broertjes en zusjes.Door Margot Brettschneider

De YVG clubkampioenschappen sluiten het seizoen 22-23 af. Veel van onze YVG jeugd, een vijftigtal,  schaatst vandaag om de winst en een medaille natuurlijk. Voor sommige kleintjes is het wennen, met grappige taferelen. Uitleg en begeleiding van de baanjury en de jeugdtrainers wordt serieus gevolgd, naast elkaar gezeten op de lage boarding. Het lijkt net een schoolklasje. Van 100 meter tot 700 meter starten pupillen  2 aan 2, achter elkaar, dus 4 tegelijk op de baan.

Leuk om te zien en zo serieus, met zwaaiende armen en zelfs soms een valse start.  Positief dat zo veel kinderen een helm dragen. Meer dan de senioren, die later op de baan komen. Jammer zo weinig clubkleding te zien.  Ondertussen vinden drinken ‘de Zopie’, lekkernijen zoals ‘Koek’ en veel fruit gretig aftrek bij de Koek&Zopie voor de kleedkamers.

Hangen over de boarding

Vaste klantjes met kleine handjes tasten veelvuldig in de bakjes. Dat is smullen! Ook vele toeschouwers doen zich te goed, al dan niet met een praatje, om daarna weer enthousiast, soms letterlijk hangend over de boarding,  fanatiek aan te moedigen. Wat een mooie opkomst.

IJshockeyende pupers bevolken deze avond 400meterbaan kleedkamers, heftig druk en  bewonderd door YVG pupillen. Vreemde eenden in de bijt vergeleken met het veelal rustige YVG publiek. Rond 20 uur eindelijk het moment van de prijsuitreiking.  Gezellig en druk. Wat hebben ze hier lang op moeten wachten… Vele tientallen medailles worden omgehangen door de voorzitter. Er wordt veelvuldig luid geklapt en gejuicht door trotse ouders, en met recht.

Ondertussen draaien de senioren warm op de baan om aan hun wedstrijd te beginnen. Waarom blijft het rode licht branden? De zambonie is al lang klaar. De afstanden zijn langer dan bij de jeugd, 500 tot 1500 meter en het gaat ook een tikje rapper, vaak ook heel rap en fanatiek. Ook hier weer 2 aan 2  twee startende koppels op de baan.  Nog enkele 10-tallen langs de baan om aan te moedigen. Ouders en kinderen zijn naar huis. Tja, alles begon ook een uur later dan gepland.

Rokers

De huldiging van de winnende senioren, soms één in een categorie, dus gegarandeerd een medaille omgehangen, sluit dit geslaagde schaatsevenement af. Zonder de clubvrijwilligers was dit niet mogelijk geweest.

Bij het verlaten van Kardinge worstel ik me door een massa rokers. Wat een kater!