In memoriam Willy Langeland

Het is 24 april 2019. Er is in Wehe-den Hoorn, het geboortedorp van Willy een surpriseparty georganiseerd ter gelegenheid van zijn 70e verjaardag. Familie en vrienden maken er samen met Willy een mooie avond van. Na het geslaagde feest staat er met Lisa, de kinderen en kleinkinderen een week Ardennen op het programma. Een kijkje bij de wielerklassieker Luik-Bastenaken-Luik op zondag hoort daar natuurlijk bij. Vrolijke foto’s van het uitje verschijnen op Instagram.
Hoe schril is het contrast een dag later. Willy overlijdt op maandag 29 april in België aan een hartstilstand.

Willy, een sportman in hart en nieren. Al jaren lid van onze vereniging, is niet meer. Wat blijft zijn herinneringen.
In het begin op de ijsbaan in het Stadspark en later op de overdekte baan van Kardinge, reed Willy zijn rondjes. Het kopwerk niet schuwend en hard voor zichzelf. Heel veel marathons heeft Willy gereden. Bij de Masters in de KNSB-competitie, de Masters in de Noord- Oostcompetitie en niet te vergeten de trainingswedstrijden op de woensdagavond in Kardinge.
Lisa, die in sportcentrum Kardinge werkte, glipte er op zo’n woensdagavond als zij dienst had even tussenuit om langs de baan te staan en Willy aan te moedigen.
Willy was een echte familieman. De kinderen Peter en Jolanda zijn al even fanatieke sporters en samen trainen was het allermooist. Peter, van het voetbal overgestapt naar het langebaan- en marathonschaatsen (het bloed kruipt nu eenmaal waar het niet gaan kan) en Jolanda de langebaanschaatser, maar later vooral bekend van de landelijke marathon. De beelden van Lisa, Willy en Jolanda op het ijs in Giethoorn bij haar overwinning in de Holland Venetië tocht, zal menigeen zich nog herinneren.
Nadat Jolanda de landelijke marathonschaatsen aan de wilgen had gehangen, werd er door de familie een besluit genomen om nu maar eens de jaarlijkse tripjes naar de Weissensee over te slaan en een warme wintervakantie te boeken. Nou, dat werd niet echt een succes. Op Lanzarote werden de winterse kou en de ijsbaan hevig gemist.
Peter was, net als vader en zus, ook op de woensdagavonden marathons aan het rijden. Het langebaanschaatsen ging voor hem echter nog beter. Peter had zich gekwalificeerd voor nationale- en internationale kampioenschappen. Heerlijk! Zo kon het supporteren langs de ijsbaan voor Lisa en Willy gelukkig weer een vervolg krijgen.

De laatste jaren kennen we Willy vooral ook als materiaalman.Bij het naderen van zijn pensioengerechtigde leeftijd besloot hij een eigen zaak te beginnen. De garage aan huis werd omgebouwd en ‘Schaatsshop Willy Langeland’ werd geopend aan de Weegbree 1 in Bedum.
Van recreant tot wedstrijdschaatser, Willy stond voor iedereen klaar. Zo gedreven als Willy zijn sport bedreef zo gedreven was hij ook in het verzorgen van het materiaal van zijn klanten. Robert Post en Sjoerd den Hertog rijdend in het landelijk marathonpeloton liepen de deur bij Willy plat. Willy’s enthousiasme en vakwerk bij het verzorgen van hun materiaal werd door beide mannen zeer gewaardeerd. Onder het genot van een lekkere bak koffie, keken ze toe hoe Willy zijn werk deed. Willy op zijn beurt genoot van de prestaties van beide mannen in de landelijke marathoncompetitie.

En zo ineens is alles anders. “Weg gedemarreerd uit ons leven” staat er op de rouwkaart. Heel mooi verwoord. Willy, YVG zal je missen.
Het is zondagochtend en de fietsgroep staat weer klaar voor hun ritje naar Zoutkamp. Peter, Robert, Jolanda en Nick zetten voor het vertrek, zoals elke zondag, hun teller weer op nul.
Toch is alles anders. “Kom we gaan.” De schoenen worden vastgeklikt in de pedalen. Daar gaan ze. Een ontbreekt… Willy...
Hij gaat nooit meer mee.

Namens bestuur en leden van de IJsvereniging Groningen: Dina Melis en Egbert Post