Britt Tjalma doet verslag van de marathon in Rijssen:
Op 27 juni staat de wedstrijd in Rijssen op het programma. Ik herinner me het parcours nog, van vorig jaar: redelijk grote ronde, stukje omhoog, door het dorp: prima te doen.
’s Morgens hoor ik van mijn moeder (ik heb zelf nog niet gekeken) dat we al om 17u starten, dat betekent dat we redelijk op tijd uit Beerta moeten vertrekken. Even een pastaatje naar binnen werken, wielen wisselen, tas pakken, de auto vol Tjalma’s laden en weg zijn we. Tijdens het rijden komen we tot de conclusie dat er best veel wedstrijden in het Oosten zijn, zo jammer dat er niet meer in Groningen gereden wordt.
Aangekomen in het dorp ben ik even in de war…. Waar is de bult? Is dit wel het juiste dorp?! Al snel zie ik andere rijders, die ook lichtelijk van hun stuk gebracht zijn, het parcours blijkt verplaatst. We reden dit jaar op een kleine ronde, met (naar mijn mening) zwaar asfalt.
Even inlopen met wat andere eenlingen, rondje bekijken, zien hoe de B-rijders de bochten aansnijden, natuurlijk Gerald aanmoedigen en dan ben ik er klaar voor.
Tijdens de eerste ronden voel het … Ik zit erin, om het maar zo te zeggen. Redelijk makkelijk draai ik mijn rondjes mee, de bochten lopen, ik weiger om achter gaatjes te blijven zitten, rijd het peloton zelfs een keertje terug naar de kop. Wauw, ik heb vooruitgang geboekt de laatste weken! De laatste omloopjes zijn zwaar, ik zit er doorheen, maar ben vastbesloten het peloton niet meer te laten gaan. Gelukkig staan er fans langs de kant, dit maakt alles een beetje makkelijker. Vader, moeder en zusje Tjalma helpen me er doorheen. Uiteraard is Ludy ook van de partij en kan ik rekenen op wat motiverende teksten.
Na afloop klets ik nog even met Jeroen en Gerald en geniet ik na van dit succes. Laat de volgende koers maar komen!
